Martijn Schraven (1978) is freelance journalist, tekstschrijver, lezer en liefhebber van muziek die al lang niet meer gemaakt wordt. Maar eerst en vooral papa. Thuispapa, om precies te zijn. Dat léék ooit een heel logische keuze. Met regelmaat geeft hij middels zijn columns een inkijkje in zijn dagelijkse beslommeringen.
Gewoon. Bloot.
,,Ik moet poepen!”, meldt Laura vrolijk. ,,Ik had al zo’n vermoeden”, antwoord ik, terwijl ik zie hoe ze met haar broek en onderbroek op de enkels van de trap af komt. Schaamte is niet aangeboren, het is aangeleerd.
In mijn moerstaal, een Noord-Limburgs dialect, kennen we het begrip náksen doelie. Hiervoor bestaat geen directe Nederlandse vertaling. Als je ‘in de náksen doelie staat’, sta je in je blootje. Het bijzondere van het woord is echter dat het alleen betrekking heeft op kinderen. Kleintjes die net in bad geweest zijn en eigenlijk al lang en breed aangekleed hadden moeten zijn, die rennen in de náksen doelie over de overloop. Of door de woonkamer vlak voor – of net na – de visite binnen komt. Het begrip ademt vrolijkheid, onschuld, het heeft iets speels.
Dit weekend start de NPO met een nieuw kinderprogramma: Gewoon. Bloot. In dit programma staan een aantal volwassenen in hun blootje voor een klas. Ik meen voor leerlingen uit de groepen 7 en 8. De kinderen mogen vervolgens alles vragen wat ze willen. Het doel is om de jeugd bewust te maken van het feit dat lichamen in alle vormen en maten voorkomen en dat we niet allemaal lijken op de jongens en meiden uit Temptation Island.
‘Van de zotte’, noemde Tweede Kamerlid Kuzu van Denk het idee. Zijn christelijke collega, SGP-leider Kees van der Staaij, zou ‘gewoon bloot is niet normaal. En moet dat ook niet worden’, hebben geroepen. Kennelijk geeft Van der Staaij de voorkeur aan speciaal bloot. Ook Thierry Baudet deed van zich horen. De politicus, die in 2018 een naaktfoto van zichzelf – zijn uiltje van Minerva keurig bedekt achter een hand – postte op Instagram, vond dat de opzet van het programma ‘aanschurkt tegen het promoten van pedofilie’. Ik zou denken dat daar pas sprake van zou zijn wanneer vier blote kinderen tegenover een klas vol volwassenen zouden staan, daar zou ik ook moeite mee hebben, maar goed. Veel kan de NPO sowieso niet goed doen bij de Forum-leider.
Ik herinner me Theo en Thea van vroeger, waarbij het geregeld over ’piemels’ en ‘kutjes’ ging. Later kwam daar Purno de Purno bij. Deze computeranimatie, uitgezonden door de VPRO, kende titels als: ‘Purno is de lul’ en ‘In het hol van de kietelaar’. Dat is inmiddels 30 jaar geleden. We zijn er niet progressiever op geworden.
Tot voor een paar maanden geleden kon Laura niet benoemen wat hét verschil maakt tussen mannen en vrouwen. Inmiddels heeft ze van Lizzy het onderscheid geleerd. ,,Leon is een jongen, want die heeft een piemeltje” en ,,Mama heeft tietjes dus die is een meisje.” Dat soort gesprekjes. Niks mis mee, gewoon onderdeel van de wereld die ze aan het ontdekken zijn. Al is het soms onhandig. Zoals vorige week toen ik samen met Laura en de tweeling Lizzy van school haalde. We werden ingehaald door een vrouw van een jaar of dertig. Waarop Laura op luide toon zegt: ,,Papa dat is ook een meisje hè”. ,,Ja, Laura, dat is ook een meisje,” zeg ik op gedempte toon. Waarna Laura nog steeds even luid toevoegt: ,,Die heeft tietjes..” <zucht> ,,ja schat, die heeft tietjes…” Gelukkig zie ik de vrouw in kwestie ingehouden proesten terwijl ze verderloopt.
Tekst: Martijn Schraven
Illustraties: Pix4Profs / Jules Calis
